دلتنگم..

دلم برای خیلی چیزا تنگ شده..

مخصوصا اون آدم بخصوص...

اون برای من فرق داشت... کسی که درک میکرد و هرگز به چیزی که نبود تظاهر نمیکرد.

اون همیشه قوی بود و نمیزاشت کسی احساس ناراحتی کنه.

الانم که رفته بازم برای من شخص خاص و مهمیه.

من انتخاب کردم،

انتخاب کردم تا ته تهش تو خاطرم نگهش دارم. نمیخوام هرگز فراموشش کنم چون اون یه هدیه ی خاص برام بود. حتی شاید خودش ندونه چه خاطرات قشنگی رو برام ساخته.

خاطراتی که تا همیشه برام عزیز و ارزشمندن.

ولی... امیدوارم اون فراموش کنه.

تک تک اون لحظه های بدی رو که براش ساختم. 

من و هرچی که بهم مربوطه رو از یادش ببره. 

میخوام تا ابد بدون این خاطرات سیاه و غمناک زندگی کنه و شاد باشه... میخوام از الان به بعد خوشبخت باشه، 

حتی اگه به معنی یه زخم ابدی برای من باشه...